Mysz domowa

Mysz domowa. Budowa, gatunek i charakterystyka.

Mysz domowa (Mus musculus) to gatunek gryzonia z rodziny myszowatych. Do basenu Morza Śródziemnego przybyła z Azji około 8 tysięcy lat przed naszą erą, a resztę Europy zasiedliła około 1000 lat przed nasza erą. Mysz domowa to w Polsce bardzo popularny gryzoń. Ma smukłe ciało pokryte z wierzchu szarą bądź żółto-szarą sierścią, a od spodu kremową lub biało-popielatą. Długość ciała myszy domowej wynosi od 7 do 12 cm, z czego sam ogon mierzy od 5,5 do 11 cm. Dość długi ogon wykorzystywany jest do utrzymywania równowagi podczas wspinaczki lub ucieczki, ponadto jest on pomocny w utrzymaniu pozycji na dwóch nogach. Masa ciała myszy domowej mieści się w granicach od 15 do 25 gram. Jej zęby przednie, tj. siekacze posiadają na wewnętrznej stronie schodkowate wcięcia, uszy są dość długie i cienkie. Ogon jest mało owłosiony, jednak znajdujące się na nim włoski pełnią funkcję izolacyjną zapobiegając tym samym utratę ciepła (mysz domowa potrafi regulować przepływ krwi w ogonie, dokonuje tego za pomocą tzw. anastomozy, czyli zespolenia tętnic). Pysk myszy domowej jest lekko zaostrzony, posiada włoski czuciowe, tzw. wąsy, które pomagają myszy sprawnie poruszać się w ciemnościach. Z kolei stopy są krótkie i szerokie.

Mysi wzrok wyróżnia dichromatyzm (nie rozpoznaje niektórych barw), a także – w siatkówce oka – gęstsza siatka komórek odpowiedzialnych za widzenia ultrafioletowe. Myszy domowe wysyłają feromony, które produkowane są głównie przez narządy płciowe, znajdują się także w gruczołach łzowych i w moczu. W dolnej części nosa myszy znajduje się specjalny narząd Jacobsona – dzięki niemu mysz jest w stanie wykryć większość sygnałów zapachowych. Mysz domowa z reguły prowadzi nocny i zmierzchowy tryb życia, z racji tego, że nie przepada za jasnym światłem. Potrafi bardzo dobrze skakać, pływać i wspinać się. Mysz domowa żyje do 2 lat (najczęściej 9 do 12 miesięcy). Do jej naturalnych wrogów zalicza się koty, łasicę, tchórza, kunę domową, sowy i inne ptaki drapieżne.

Mysz domowa występuje niemal w całej Polsce. Latem spotkać ją można głównie na polach uprawnych, w ogrodach i sadach. Zimą często przenosi się do zabudowań, chociaż potrafi całą zimę spędzić w polu. Mysz domowa kopie długie, proste korytarze dość płytko pod powierzchnią ziemi (do 30 cm). Swoje gniazda zakłada zawsze blisko miejsc z dostępem do pożywienia, buduje je pod korzeniami drzew, na miedzach, w stertach, w budynkach mieszkalnych i gospodarskich. Do gniazda znosi suche źdźbła trawy i liście drzew. Zdarza się, że do budowy gniazda wykorzystuje opuszczone nory innych gryzoni.

Mysz domowa jest wszystkożerna – zjada owady, ziarno zbóż, kukurydzę, warzywa i owoce. Nie ma w zwyczaju gromadzić zapasów, ale jest bardzo żarłoczna.