Kornik drukarz (Ips typographus) to gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych, z podrodziny kornikowatych. Osiąga długość od 2,5 do 5 mm, jego ciało jest walcowate, ciemnobrązowe i pokryte rudawym owłosieniem. Jego błoniaste skrzydła są bardzo dobrze rozwinięte – kornik drukarz to doskonały lotnik, pokonuje spore odległości w powietrzu. Skrzydła ukryte są pod chitynowymi pokrywami. Kornik drukarz występuje na wielu obszarach Europy i Azji, w Polsce spotykany jest bardzo często na terenach górskich, ale także na nizinach (Mazury, Warmia). Żeruje głównie w drewnie takich drzew, jak świerk pospolity, jodła, sosna, limba czy też modrzew. Preferuje raczej drzewa starsze, słabsze i wyniszczone, rzadko spotkać go można na tych zdrowych i młodych.
Wyboru drzew nadających się do założenia żerowisk dokonują samce – chrząszcze pionierskie – za pomocą bodźców chemicznych (posiadają zdolność rozpoznania). Chrząszcze te wydzielają tzw. feromony agregacyjne, które mają za zadanie zwabić inne samce i samice, albo feromony płciowe, które zwabiają wyłącznie samice. Samce zwabiają samice (w ilości od 1 do 3) do wydrążonych przez siebie w korze drzew komór godowych. Samice drążą osobne chodniki macierzyste wzdłuż włókien drzewa i tam składają swoje jaja (składa ich od 30 do 80). Jaja są białe, owalne i błyszczące, z nich wylęgają się larwy, są one zgięte grzbietobrzusznie i białe z żółtobrunatną głową, analogicznie drążą własne chodniki tzw. chodniki larwalne, na końcu których znajdują się kolebki poczwarkowe. Tam następuje przepoczwarzenie (poczwarki są koloru białego), a kolejno przeobrażenie w osobniki dojrzałe, czyli chrząszcze, które opuszczają żerowisko przez otwór wylotowy.
O obecności kornika drukarza świadczy m.in. spływająca żywica oraz drobne, brunatne trocinki w pobliżu pnia. Drzewa, które zostały zaatakowane przez tego szkodnika często odznaczają się odpadaniem łusek kory, matowieniem, żółknięciem i brunatnieniem igliwia, a także przedwczesnym opadaniem igieł. Kornik drukarz żeruje na zewnętrznych warstwach drewna (łyko i miazga), naruszając tkanki co doprowadza do zamierania drzew. Jest uporczywym i zarazem groźnym szkodnikiem, ale warto zaznaczyć, że odgrywa również pożyteczną rolę w kompleksach leśnych (m.in. usuwa osłabione części roślin, z jego pomocą martwe drzewo staje się siedliskiem dla grzybów czy owadów, stanowi także pokarm dla ptaków, na przykład dzięcioła trójpalczastego).
Z racji tego, że inwazja kornika prowadzi do spustoszenia lasów iglastych, ważna jest kompleksowa ochrona drzew i drewna w lesie i w miejscu ich składowania. Należy pilnować terminu ścinek i wywózki drewna, dbać o higienę lasu, usuwać uszkodzone i połamane drzewa, korować drzewa, których wywieźć od razu nie można. Dzięki temu możemy w znacznym stopniu zahamować inwazję korników.
O metodach walki ze szkodnikami drewna przeczytacie w dziale metody zwalczania drewnojadów.
Wspieramy naszych Klientów na Śląsku, w Małopolsce i okolicach. Wykonujemy usługi w Katowicach, Bielsku-Białej, Żorach, Krakowie, i w wielu innych pobliskich miejscowościach.
Na naszej stronie wykorzystujemy pliki cookies.
Przeczytaj więcej: polityka prywatności
© 2021 - 2024 Ratapest.pl realizacja Rekurencja.com
Wszystkie prawa zastrzeżone.