Miazgowiec parkietowiec (Lyctus linearis) to gatunek najczęściej występującego chrząszcza z rodziny miazgowcowatych. Jest bardzo powszechny w Polsce i rozpowszechniony w całej Europie, ale nie tylko – spotkać możemy go w Afryce Północnej, Ameryce Północnej oraz w wielu częściach Azji. Żeruje zarówno w martwym drewnie, jak i w wyrobionym materiale, głównie w drewnie drzew twardych i liściastych (przede wszystkim drzew pierścieniowo-naczyniowych, takich jak dąb i jesion). Nie uszkadza z kolei drewna drzew iglastych, dlatego, że są ubogie w skrobię. Potrafi dokonać sporych zniszczeń uszkadzając wyposażania wnętrz naszych domów. Wiele gatunków miazgowca żeruje w martwych konarach drzew i ich gałęziach. Miazgowiec parkietowiec nie stanowi dużego zagrożenia dla drewna zabytkowego, z racji tego, że preferuje raczej niedawno wyrobiony materiał, który bogaty jest w skrobię i białko.
Dorosły chrząszcz osiąga długość od 2,5 do 5 mm, jego ciało jest wydłużone i delikatnie spłaszczone. Jeśli chodzi o barwę to przybiera on kolor od jasno do ciemno brunatnego. Przedplecze pokryte jest punktami, a pomiędzy nimi widoczny jest pomarszczony oskórek. Na środku przedplecza znajduje się podłużne, owalne i dość płytkie zagłębienie, które odróżnia go od pozostałych gatunków miazgowców. Miazgowiec parkietowiec posiada czułki, są wieloczłonowe i zakończone buławką.
Samica miazgowca po zapłodnieniu dla sprawdzenia zawartości drewna często nadgryza je w nieznaczny sposób. Składa jaja pojedynczo lub po kilka sztuk w nacięciach drewna lub drobnych pęknięciach. Jaja są podłużne i cienkie, a w przekroju poprzecznym kuliste. Samica składa ok. 70 jaj, z których wylęgają się larwy (czas wylęgu uzależniony jest od temperatury). Początkowo larwa ma smukłe ciało, dopiero po pierwszym linieniu przybiera postać typowego drobnoowłosionego pędraka. Larwy żerują w bielastej części drewna wygryzając przy tym chodniki, które wypełnione są niezbyt silnie ubitą mączką drzewną – to co odróżnia je od tuneli kołatkowatych to brak wyraźnie ukształtowanych grudek odchodów. Larwy osiągają długość do 6 mm, do przepoczwarzania dochodzi na końcu chodnika. Dorosłe chrząszcze wydostają się na zewnątrz przez otwory wylotowe, żyją ok. 2 tygodnie na wolności.
Miazgowiec parkietowiec wyrządza spore szkody niszcząc bielaste drewno dębowe lub jesionowe, w tym wyposażenie naszych domów – parkiety, boazerie i meble. Larwy uszkadzają także parkiety rekonstruowane z drewna znajdującego się w zabytkowych budynkach. Miazgowiec stwarza zagrożenie również dla zakładów składujących i przetwarzających drewno, tj. stolarnie i tartaki.
Z racji tego, że miazgowiec często spotykany jest na składnicach i w tartakach, warto zadbać o ochronę drewna, tj. przestrzegać zasad dotyczących higieny na składowiskach drewna. Więcej na ten temat poczytacie w dziale owady niszczące drewno. Jeśli drewno zostało już opanowane przez miazgowca najczęściej stosowaną metodą jego zwalczania jest fumigacja, czyli gazowanie fosforowodorem lub żelowanie Xilix. Więcej o metodach stosowanych przez firmę Ratapest w celu zwalczania szkodników drewna przeczytacie w dziale metody zwalczania drewnojadów.
Wspieramy naszych Klientów na Śląsku, w Małopolsce i okolicach. Wykonujemy usługi w Katowicach, Bielsku-Białej, Żorach, Krakowie, i w wielu innych pobliskich miejscowościach.
Na naszej stronie wykorzystujemy pliki cookies.
Przeczytaj więcej: polityka prywatności
© 2021 - 2024 Ratapest.pl realizacja Rekurencja.com
Wszystkie prawa zastrzeżone.